Al 500 wedstrijden een vertrouwd gezicht langs de lijn bij DEO

Vincent Ketterink staat al 500 wedstrijden langs de lijn als assistent-scheidsrechter van DEO. - Foto: Ronald Schepers

Het is zijn domein: de krijtlijnen langs het veld van DEO. Vincent Ketterink is sinds 1999 de vaste assistent-scheidsrechter van het eerste elftal van de vereniging uit de buurtschap Dijkhoek in de Achterhoek. In de Week van de Scheidsrechter werd de 55-jarige inwoner van Borculo onderscheiden, omdat hij onlangs zijn vijfhonderdste wedstrijd vlagde.

Het hangt er mooi, op een prominente plek in de kantine van DEO. Een goudkleurig bordje met inscriptie. ‘Vincent Ketterink 500 wedstrijden grensrechter van v.v. DEO-1’, is erop te lezen. “Een mooi eerbetoon”, zegt de hoofdrolspeler nuchter. “Afgelopen zondag is het onthuld, voor onze wedstrijd tegen GSV’63. Van een vertegenwoordiger van de KNVB kreeg ik bovendien een grote bos bloemen.”

Een paar dagen daarvoor vlagde Ketterink daadwerkelijk zijn vijfhonderdste wedstrijd. Op een dinsdagavond, uit tegen Bredevoort. DEO verloor weliswaar met 3-0, maar voor Ketterink werd het toch een gedenkwaardige avond. “Vlak voor de wedstrijd kreeg ik van de jongens van het eerste elftal een grensrechtersvlag met ‘500’ erop. Ook kreeg ik een grensrechtersbeeldje. Daar spreekt toch waardering uit.”

Spelregels

Het vlaggen gaat hem goed af. Al jaren. Hij neemt zijn taak serieus en spijkert voor aanvang van ieder seizoen zijn kennis bij. “Een echte opleiding om grensrechter te worden heb ik nooit gehad. Wel heb ik in het verleden de cursus clubscheidsrechter gevolgd. Als grensrechter moet je immers wel bekend zijn met de spelregels. Aan het begin van het nieuwe seizoen neem ik ook altijd de nieuwe regels door om op de hoogte te blijven. Gelukkig valt het over het algemeen mee hoeveel er voor een grensrechter veranderd.”

Ik was reservekeeper van het eerste en zat eigenlijk maar wat doelloos op de bank. Toen de grensrechter die we hadden stopte, heb ik het overgenomen

Ketterink is een echte DEO-man. Al sinds zijn twaalfde is hij aan de club verbonden. Inmiddels is hij niet meer weg te denken langs de zijlijn. “Voor een deel van de selectie geldt dat ze nog niet eens geboren waren toen ik begon met vlaggen”, lacht Ketterink. Hoe hij ooit met de vlag langs de lijn belandde? “Dat was in 1999. Ik was reservekeeper van het eerste en zat eigenlijk maar wat doelloos op de bank. Toen de grensrechter die we hadden stopte, heb ik het overgenomen.”

Spijt van die beslissing heeft hij nooit gehad. Hij combineerde het vlaggen jarenlang met de functie van reservedoelman. “Maar als grensrechter ben je meer bij het spel betrokken, dat vind ik leuk”, zegt Ketterink. “In al die jaren dat ik het vlaggen en keepen heb gecombineerd, ben ik nog drie keer ingevallen als doelman. De laatste keer was op mijn 49ste. Voor het team was het geen probleem dat iemand anders de wedstrijd dan uit moest vlaggen. Wel zie ik het als een voordeel dat ik zelf ook heb gevoetbald. Daardoor weet je beter hoe het eraan toegaat op het veld en snap je de emoties.”

Snipperdag

Inmiddels is hij gestopt als keeper. Het eerste van DEO bleef hij echter trouw. “Gewoon omdat ik het leuk vind om deel uit te maken van het team. Het leeftijdsverschil met de jongens wordt steeds groter, maar ze zijn nog altijd tevreden met me.” Wel is het voor de assistent-scheidsrechter soms nog een hele toer om op tijd te komen voor de wedstrijden van het eerste. Dat heeft alles te maken met zijn werk. “Ik werk in ploegendienst bij Friesland-Campina in Borculo. Daardoor ben ik soms pas vlak voor de wedstrijd aanwezig. Of soms moet ik een snipperdag opnemen om te komen vlaggen.”

Ketterink beschouwt zichzelf als een eerlijke assistent-scheidsrechter. Hij kent de verhalen over gemeen vlaggende grensrechters ook, maar probeert zelf zo objectief mogelijk te zijn. “Anders heb je alleen jezelf ermee. We spelen in de vijfde klasse. Geregeld kom je scheidsrechters vaker in een seizoen tegen. Dan wil je niet de naam hebben van een oneerlijke grensrechter. Natuurlijk ben ik het niet altijd met een scheidsrechter eens, maar ik ga geen discussie aan. De scheidsrechter heeft uiteindelijk toch het laatste woord.”

Op naar de 600?

Vincent Ketterink. Zijn naam is vereeuwigd in de kantine van DEO. Daarmee is hij voor altijd opgenomen in de annalen van de club. Driehonderd wedstrijden als grensrechter werden er vierhonderd. Vierhonderd werden er vijfhonderd. Maar of de Borculoër de zeshonderd ook haalt? “Dat zijn wel heel veel wedstrijden. Ik ben inmiddels 55, ben bezig aan mijn 21ste seizoen. Ik heb geen idee hoelang ik nog doorga. Mijn gezondheid moet het ook toelaten. We zullen wel zien waar het schip strandt.”