Fietsend SC Veenwouden 4 wenst seizoen vol dorpsderby's

SC Veenwouden 4 hoopt de 'Kelderklasse Fiets Elfdorpentocht' volgend jaar te kunnen hervatten. - Foto: SC Veenwouden 4

Vriendelijk verzoek aan de competitieplanners van de KNVB: graag volgend seizoen zo veel mogelijk dorpsderby's op fietsafstand voor SC Veenwouden 4. Dit kelderklasseteam heeft namelijk nog een avontuur te voltooien: per fiets naar alle uitwedstrijden afreizen. Voor de sportieve zaak, maar vooral voor het goede doel.

Toen de Friese gezelligheidsformatie in de zomer van 2020 de indeling van de reserve 6e klasse voor het nieuwe seizoen onder ogen kreeg, viel één ding onmiddellijk op. Alle 12 teams lagen redelijk dicht in de buurt van elkaar. Koren op de molen van een aantal spelers bij wie het brein meteen begon te kraken. Waarom niet wat gekkigheid koppelen aan zo'n mooie indeling? Waarom niet de auto voor de deur laten staan, de fiets uit de schuur halen en alle 11 uitwedstrijden per tweewieler gaan bezoeken? "En zo was het idee voor de Kelderklasse Fiets Elfdorpentocht spontaan geboren."

Aan het woord zijn Klaas Sjoerd 'Pip' de Vries en Paul Kempink, respectievelijk centrale verdediger en leider van It Fjirde uit Feanwâlden, een dorp met 3600 inwoners, grofweg gelegen tussen Leeuwarden en Dokkum. "Een bont gezelschap", noemt Paul het team dat hij in goede banen tracht te leiden. Creatieve en ondernemende geesten die altijd van de partij zijn als er in Veenwouden iets te doen is. Of beter gezegd in de kantine van De Kemphaan, aangezien die plek 'de sociale draad van het dorp' is.

Support Casper

​ Dit is het enige wat we nog konden doen voor onze maatjes. ​

Rechtsback Rienk (63) is de oudste van het elftal, keeper Ate (32) de jongste. Vlagger Henk (68) valt in bij hoge nood en tikt dan de bal steevast naar zijn zoon Klaas Jan. Wekelijks winnen staat niet bovenaan de prioriteitenlijst van SCV 4. Wel heilig is de afspraak dat iedereen na afloop van uitwedstrijden minimaal een uur in de kantine blijft zitten. "Dat creëert vaak een heel leuke sfeer bij onze gastheren", vertelt Klaas Sjoerd. "En we hebben altijd goedkeuring van het thuisfront. Sterker, vaak zijn de vrouwen en kinderen er ook bij en staat er zo'n 40 tot 50 man publiek langs de lijn. Da's best veel voor een simpel kelderklasseteam."

Tot voor kort hoorden ook Jaap Procee en Jilt de Jong bij het vierde. Jappie als speler, Jilt als supporter. Zij overleden beiden aan kanker. SCV 4 probeerde een benefietduel tegen Cambuur, Heerenveen of FC Groningen te regelen, maar dat ging niet door. Toen eenmaal het idee van de Elfdorpentocht op de fiets was geboren, besloten de initiators daar een aantal goede doel aan te koppelen: KWF, Kika en vooral Support Casper, de stichting die zich inzet voor onderzoek naar alvleesklierkanker. Per persoon en per afgelegde kilometer zou door sponsors een nog te bepalen bedrag worden gedoneerd. Paul: "Het is het enige wat we nog konden doen voor onze maatjes."

Terugrit twee keer zo lang

Eind september 2020 stond de eerste etappe op het programma. Een vlakke tocht over smalle wegen door een natuurgebied richting het complex van vv De Walden, exact 8,6 kilometer noordwaarts in Damwoude. De een op een nette fiets, de ander op een kroegfiets. Niemand met een motortje, al is daar geen bezwaar tegen uiteraard. Het werd een groot succes. Paul: "Heel dik gewonnen daar, zowel de eerste, tweede als derde helft. We deden letterlijk het licht uit."

Op het Friese platteland heb je altijd één keer de wind tegen. Dat zijn we gewend. Je bent met een groep. Dat fietst sowieso makkelijker.

Dat betekende wel dat de ploeg in het donker weer diezelfde 8,6 kilometer moest terugfietsen. Klaas Sjoerd: "Die terugrit duurde twee keer zo lang. Iedereen is heel thuis gekomen, da's ook wel eens anders geweest. Nee, zonder alle gekheid. Je weet waar je het voor doet, namelijk het goede doel. En voor onze beide maatjes die er niet meer zijn. Dat motiveert enorm. Ditmaal viel het reuze mee. Op het Friese platteland heb je altijd één keer de wind tegen. Dat zijn we gewend. Het weer was redelijk en je bent met een groep. Dat fietst sowieso makkelijker. Al werd er onderweg wel veel getoeterd naar ons. Een stel volwassen mannen met sporttassen achterop de bagagedrager. Die zijn vast niet goed snik, dachten ze."

Helaas konden de mannen van SCV 4 hun fietsavontuur vorig jaar niet voortzetten. De tweede golf van de coronapandemie gooide roet in het eten. Terwijl ze dik de ranglijst aanvoerden, werd de competitie in oktober wéér afgebroken. "Een spontaan ontstaan idee werd geknakt als een jonge blom", zegt elftalleider Paul treffend. "Maar het initiatief is niet van de baan. Zeker niet. Als we het doen, dan doen we het ook goed."

15 tot 20 kilometer maximaal

Voor het huidige seizoen was het geen optie. De uitwedstrijden waren simpelweg te ver en de coronaonzekerheid te groot. De mannen van It Fjirde hopen daarom op het gulle gemoed van de competitieleiders voor komend seizoen. Dorpsderby's in de buurt, alstublieft. Een mooie uitdaging voor de KNVB, voegen ze er aan toe.

Bij hun eerste poging zou Oosternijkerk met 22 kilometer de verste bestemming zijn geweest. "Dat is ook wel de limiet hoor, voor één keer. Je moet ook weer terug", zegt Klaas Sjoerd. "Clubs op maximaal 15 to 20 kilometer is voor ons te doen en dat zijn ook reële afstanden hier op de Friese platteland. We zitten nu eenmaal niet in een grote stad met acht verenigingen. Dan was het veel eenvoudiger geweest. En daarnaast moet natuurlijk ook de competitie worden uitgespeeld. Helaas hebben we dat in deze coronatijden niet in de hand."

Dat ze met hun fietsplannen ook nog eens bijdragen aan de vermindering van de CO2-uitstoot is voor SCV 4 een mooie bijkomstigheid. "Daar hebben we eigenlijk niet eens bij stilgestaan", zegt Paul. "Het idee om dit avontuur op te starten had een andere reden, maar we onderschrijven die duurzame voordelen natuurlijk wel Een win-winsituatie!" Sterker, als ze met de auto naar uitwedstrijden gaan zorgen ze er dankzij een vast rijschema voor dat de auto's altijd vol zitten. "Je ziet te vaak gebeuren dat voetballers in hun eentje naar wedstrijden rijden. Daar snappen wij niets van. De één is chauffeur en de rest kan een biertje drinken. We zijn feestbeesten, maar wel met een groot verantwoordelijkheidsgevoel."

Go Het voetbalverkeer is verantwoordelijk voor 48.635 ton CO2-uitstoot. Dat kan anders. Hoe? Dat lees je hier.