Bondsridder Leo Beenhakker deelt zijn liefde voor het voetbal

Leo Beenhakker is woensdag benoemd tot bondsridder. - Foto: KNVB Media

Leo Beenhakker is woensdag benoemd tot bondsridder. Tijdens de jaarlijkse G-voetbaldag in Barendrecht werd de Rotterdammer onderscheiden.

Bekijk de loopbaan van Leo Beenhakker, hij zou er zelf van zeggen ‘een paard krijgt er de hik van’. Er zijn in ons Nederlandse voetbal niet zo heel veel trainers die van meerdere landen, waaronder Oranje, bondscoach waren. Die voor meerdere landen met het A-elftal aan een eindtoernooi deelnamen. Die als hoofdcoach de thuiskleedkamers van Ajax, Feyenoord en Real Madrid van binnen zagen. Die landskampioen werden met die clubs en met Real dus drie keer maar liefst. Leo, net 75, deed het allemaal.

Maar Beenhakkers carrière toont hem in meerdere gedaanten. Hij was niet alleen hoofdtrainer, ook technisch directeur, commissaris technische zaken, assistent-trainer, jeugdtrainer, technisch adviseur, voorzitter van zijn vakbond CBV. Dat was hij allemaal. Ruimschoots voldoende om bondsridder te worden. Is daarmee de essentie benoemd van Beenhakkers toegevoegde waarde aan onze sport? Nee. Niet helemaal.

Verantwoordelijkheidsgevoel

Hij, Leo uit Rotterdam Charlois, verpersoonlijkt het type trainer dat zich verantwoordelijk voelt voor het voetbal. Het voetbal uit verleden, heden en toekomst. Hij laat zijn sport en zijn clubs nooit uit zijn gedachten gaan. Golft aardig, rookt graag een sigaartje (nog steeds?) en schrijft een aardig stukje weg. Voor wie het niet wist; hij had ooit een veelgelezen en grappige column in Voetbal International, die hij volledig zelf schreef. Dat zeggen niet veel ex-trainers met een column hem na, wat hem ook op dat gebied bijzonder maakt.

Zijn oog voor speciaal talent plaatst hem niet meteen op een uitzonderlijke positie in de hors categorie, want hij heeft meerdere vakbroeders met een aardige kijk op talent. Maar om bij Ajax min of meer als eerste in te zien dat Zlatan Ibrahimovic gehaald moest worden, een kans moest krijgen, geeft hem ook op dit vlak een bijzondere status. De grote Zlatan is hem daar tot op vandaag erkentelijk voor.

Maar het, de bijzondere waarde van voetbalman Leo Beenhakker, zit hem vooral in de betrokkenheid bij en het verantwoordelijkheidsgevoel voor het voetbal, dat Leo Beenhakker het verdient om Bondsridder te zijn. Nooit gaf hij daar blijk van in opperste serieusheid. Altijd onderkoeld, een grap onder het oppervlak van een moeilijke zin. Zijn vele onbetaalbare oneliners – het probleem van het Duits voetbal, hebbie een uurtje dan? – hebben generaties journalisten als wijn tot zich genomen en als champagne uitgeserveerd. Ook voor de media was en is Beenhakker een kampioen met de allure van een wereldkampioen.

Kennis delen

Daar geniet hij nog steeds van. Leo Beenhakker heeft het nooit vervelend gevonden om in de schijnwerpers te staan. Dat werd hem ook gegund. Zeker in het voetbal. Maar hij zou en zal in diezelfde spotlights altijd het voetbal de eer bewijzen die die sport in zijn ogen verdient. Hij is zo ver gekomen, vindt hij zelf, dankzij dat voetbal.

Daar heeft het Nederlandse voetbal baat bij gehad en tot op de dag van vandaag valt dat op, uiteraard ook bij de KNVB. Beenhakker weet dat het voetbal hem veel gebracht heeft, hij gaf er ook veel voor terug. Of het nu om gehandicaptenvoetbal gaat of om een technisch directeurschap in Hongarije, een adviseurschap bij De Graafschap of de tweede viool in de dug-out van Veendam. Hij deed het allemaal en met verve. Om zelf vooruit te kunnen, maar in de tweede helft van zijn carrière duidelijk ook om te delen wat hij weet, wat hij kent, wat voetbal van je vraagt als je de top wil bereiken. Hij hield en houdt die zeer specifieke kennis bepaald niet voor zichzelf.

Die combinatie van eigenschappen; dat verantwoordelijkheidsgevoel en de gave om er meeslepend, inspirerend en humoristisch over te kunnen vertellen, maakt hem in de rij Bondsridders tot een opvallende verschijning in een entourage waar hij volledig thuishoort en tot zijn recht komt.

De KNVB is trots op deze ridder. Zijn loopbaan, zijn aanwezigheid in ons voetbal, heeft er alweer een nieuwe status bij: Bondsridder. We feliciteren hem daarmee van harte en denken dat te doen namens vele, vele voetballiefhebbers.