FIFA-presidentskandidaat Michael van Praag voegt zich bij Prins Ali Al Hussein

Foto:

Michael van Praag heeft na uitvoerig beraad met de verschillende betrokkenen en stakeholders besloten om zich in de strijd om het volgende FIFA-presidentschap te voegen bij kandidaat Prins Ali Al Hussein. Donderdagavond lichtte hij dit besluit toe tijdens een gezamenlijke (internationale) persconferentie in Amsterdam.

Waarom ondersteunt het Nederlandse voetbal dit initiatief? Is dit geen weggegooid geld? Zijn dit geen loze ambities? Is dit niet letterlijk kansloos?

Deze vragen hadden ook gesteld kunnen worden in de aanloop naar het WK van 2010. En in de voorbereiding op het WK van 2014 klonken ze zelfs letterlijk op. Kanslozer dan onder Louis van Gaal waren ‘we’ nog nooit.

De kandidatuur van Van Praag past naadloos in de traditie én in het huidige denken van het nationale voetbal. Het Nederlands elftal gaat nooit uitdagingen uit de weg. Hetzelfde geldt voor de KNVB. De bond neemt deel aan iedere relevante discussie over topsport en breedtesport.

Wie begint aan een groot toernooi weet, dat de kans op de eindoverwinning kleiner is dan vroegtijdige uitschakeling. Maar toch gaat Oranje altijd, met in het achterhoofd de focus op het goud, altijd dus.

Wie namens het Nederlandse voetbal het woord voert in een internationale discussie, wil er toe doen, wil richting geven, gelooft in zijn of haar verhaal en neemt (maatschappelijke) verantwoordelijkheid als dat gevraagd wordt. De KNVB is dat verplicht aan zijn status als grote sportbond, als huis van meer dan een miljoen leden.

In de campagne van Michael van Praag is die verantwoordelijkheid aan de orde. Hij was en is namens het Nederlandse voetbal kritisch over de FIFA, plaatst en plaatste vraagtekens bij het huidige leiderschap van Joseph Blatter. In Sao Paulo ging hij vorige zomer de confrontatie face to face aan. Zijn kandidatuur voor de opvolging van Blatter is daarom een volstrekt logische.

Nederlandse voetbalcoaches en Nederlandse voetballers staan over de hele wereld bekend om hun mondigheid, hun kennis van het spel en om hun specifieke voetbaltalent. Nederlandse voetbalbestuurders handelen in dezelfde geest. En daarom leidde de noodzakelijkheid van de campagne van Michael van Praag binnen de KNVB tot massale steun. Dat Van Praag zichzelf kandideerde was volstrekt logisch. Hij raapte de handschoen op zoals iedere voetballer dat zou doen.

Hier licht Michael van Praag zijn beslissing toe om Prins Ali Al Hussein te steunen