Haagse sportclubs maken werk van homoacceptatie

Foto: Anton Nijboer

Sportplezier, daar gaat het om. Iets dat vanuit programma’s als Veilig Sportklimaat en Sportiviteit & Respect maar al te vaak benadrukt wordt. Maar is een vereniging wel zo gezellig en veilig als het denkt te zijn? Niet altijd, zo blijkt. Voor de KNVB, KNHB en de gemeente Den Haag reden om daar verandering in te brengen.

Ruim honderd Haagse hockey- en voetbalbestuurders kwamen vrijdag 30 oktober bijeen in het Kyocera Stadion, de thuisbasis van ADO Den Haag. Daar waar de gemeente Den Haag, samen met de KNVB en KNHB, wereldkundig maakte werk te maken van homoacceptatie.

Gedeelde ervaringen

En dat is nodig, zo bleek uit het verhaal van Arnold Smit. Smit is oud-keeper van FC Volendam. In zijn jonge jaren volgde hij de liefde van zijn teamgenoten voor de bal maar al te goed. Die voor vrouwen niet. De ‘homograppen’ in de kleedkamer werden harder. Het verhaal van Smit kwam binnen. Hij deelde zijn ervaringen tijdens de podiumsessie. Het centrale deel van de bijeenkomst. Naast Smit namen ook Erik Cornelissen (bondsvoorzitter KHNB), Sjors Brouwer (manager projecten KNVB), Rabin Baldewsingh (wethouder sport in Den haag), Sarina Wiegman (assistent-coach Nederlands damesvoetbal), Arjan Offerhaus (hockeyclub HDM) en Karin Blankenstein (John Blankenstein Foundation) deel aan het ‘vragenuurtje’.

Vaak duidelijk dat het niet om ‘seksualiteit’ gaat, maar over jezelf kunnen zijn binnen de vereniging

De John Blankenstein Foundation is partner in de Alliantie Gelijkspelen en ondersteunt bonden en verenigingen als het gaat om homoacceptatie. “Zoek naar mensen die iets met dit onderwerp hebben en willen doen”, aldus Blankenstein. “Maak duidelijk dat het niet om ‘seksualiteit’ gaat, maar over jezelf kunnen zijn binnen de vereniging. Dat heeft ook voor club zo zijn voordelen. Iedereen voelt zich er thuis, blijft lid. Zet het onderwerp ook niet apart weg. Neem het bijvoorbeeld op in beleid rondom ‘Sportiviteit & Respect’.”

Dat de praktijk weerbarstiger is, weet Brouwer maar al te goed. De KNVB lanceerde al in 2012 een actieplan om homoacceptatie in het voetbal te bevorderen. “De campagne ‘Homo boeit geen flikker’ was ludiek. Het maakte het gemakkelijker om bij verenigingen binnen te komen. Daarbij werken we samen met de John Blankenstein Foundation. In gesprek met verenigingen steekt vaak de typische ‘macho’ voetbalcultuur al snel de kop op. Men ziet het probleem niet, doet het af met soft en zweverig gedoe. Vaak zijn dat degenen die aan het einde van de bijeenkomst roepen dat de clubs echt iets moeten met dit onderwerp.”

De campagne ‘Homo boeit geen flikker’ was ludiek. Het maakte het gemakkelijker om bij verenigingen binnen te komen

Er moet iets gebeuren

De dames en heren op het podium beantwoordden de vragen bevlogen. Ze zien in dat er iets moet gebeuren. Net als veel van de aanwezige bestuurders. De eerste resultaten van de enquête die bij binnenkomst werd uitgedeeld, zijn inmiddels binnen. Al zeker tien verenigingen willen ‘iets’ doen om te zorgen dat iedereen zich binnen de club thuis voelt. Met hen wordt contact opgenomen om te kijken welke benadering het beste bij de club past. Want maatwerk, daar draait het om.” Overigens is het beleid van de gemeente Den Haag niet alleen gericht op hockey- en voetbalclubs. Alle teamsportverenigingen kunnen aankloppen voor ondersteuning. “De kracht ligt bij verenigingen”, benadrukte wethouder Baldewsingh.