De magie van Protos: 'Voor sommige clubs belangrijker dan de titel op het veld'

De clubs worden tijdens het Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi massaal aangemoedigd door hun clubgenoten. - Foto: Riekus Voorstok

Massaal trekken de veldvoetballers in de kerstvakantie hun zaalvoetbalschoenen aan om mee te doen aan een van de vele kerst- of nieuwjaarstoernooien in heel het land. Een van de grootste van die toernooien is het Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi in de regio Hoogeveen-Emmen-Hardenberg, waar maar liefst honderd (!) verenigingen aan meedoen. Onder het toeziend oog van een dikke 2000 supporters kroont vv Hoogeveen zich zaterdag tot de winnaar van de 43e editie.

Voor sommige clubs is de titel in het Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi een grotere prijs dan een kampioenschap op het veld

Het is ieder jaar een hele happening. Voorzitter Gradus Zwiers lacht. Het is voor hem een inmiddels vertrouwd gezicht. Bussen vol in clubtenue gestoken supporters reizen af richting de sporthal in Angelslo om tijdens de finaledag hun spelers te ondersteunen. “Sinds begin jaren negentig is dat de vaste locatie voor de finale. Alle zes finalisten krijgen 200 toegangskaarten, de andere 800 kaarten zijn voor vrijwilligers en andere bezoekers.”

Honderd teams is de max

Een probleem om die 2000 kaarten aan de man te brengen heeft de organisatie nooit gehad, vertelt hij. Sterker nog, in het verleden stonden de mensen al vroeg in de ochtend in de rij om een toegangskaartje te bemachtigen. “Het is enorm gegroeid in de loop der jaren”, weet Zwiers, die sinds het begin in 1977 bij het toernooi betrokken is. “Tijdens het 25-jarig jubileum in 2001 zijn we naar honderd deelnemers gegaan. ‘Dat is het maximum’, hebben we toen direct gezegd, al hadden we nog wel verder kunnen groeien als we dat hadden gewild. Het is nu al een hele operatie om dit allemaal te organiseren en in goede banen te leiden. Het blijven toch vrijwilligers hè.”

Verdeeld over twintig verschillende sporthallen worden vanaf eind december de voorrondes afgewerkt, gevolgd door de kwartfinales, de halve finales, een tussenronde en uiteindelijk de finale. De speellocaties zijn, net als de deelnemers, over een groot gebied in Drenthe en Overijssel verspreid met speellocaties in onder andere Hardenberg, Emmen, Hoogeveen, Dedemsvaart, Ommen en Meppel.

Ongekend populair

Een verklaring voor de ongekende populariteit van het toernooi – naast de honderd deelnemers staan er eigenlijk permanent zo’n tien verenigingen op de wachtlijst – heeft Zwiers snel gevonden. “Zaalvoetbal is spectaculairder en sneller dan gewoon veldvoetbal, zeker met de ‘gewone’ bal waarmee wij spelen. Overloos getik is er daardoor niet bij. En de supporters zitten dicht bij elkaar en dicht op het speelveld, dat speelt ook mee. De sfeer in de zaal is daardoor echt geweldig.”

Zaalvoetbal is spectaculairder en sneller dan gewoon veldvoetbal, zeker met de ‘gewone’ bal waarmee wij spelen

Een belangrijke voorwaarde voor de deelnemende teams is dat de spelers actief moeten zijn in het eerste elftal. “Als die jongens ook in de zaal spelen is dat natuurlijk prima, maar we willen voorkomen dat er complete zaalvoetbalteams gaan meedoen. Juist het feit dat die eerste elftallen het in de zaal tegen elkaar opnemen, maakt dat het heel sterk leeft bij de verenigingen en hun supporters. Voor sommige clubs is de titel in het Protos Weering Zaalvoetbaltoernooi een grotere prijs dan een kampioenschap op het veld.”

Het sprookje van Elim

Zo was daar het sprookje van Elim, nu twee jaar geleden. De voetbalvereniging uit het gelijknamige Drentse dorp, normaal actief in de vierde klasse, plaatste zich verrassend voor de finale en bleek daarin zelfs de allerbeste. “Het hele dorp was van slag”, zag Zwiers. “In augustus, een dik half jaar later, reed er een wagen mee tijdens de corso met de spelers die het toernooi hadden gewonnen. Hoe mooi is dat?!”

Minder verrassend, maar zeker niet minder mooi, is de uiteindelijke winnaar van de 43e editie. Na een zinderende dag zaalvoetbal kroont vv Hoogeveen zich voor de zesde keer tot winnaar van het toernooi door in de finale met 3-0 af te rekenen met buurman Noordscheschut. Grote man in de finale is Jearl Margaritha, die daarmee zijn laatste wedstrijd heeft gespeeld in het shirt van de hoofdklasser. “Hij vertrekt naar Almere City FC, maar had nog wel bedongen dat hij de finale van Protos mocht spelen”, lacht Zwiers. “Dat zegt wel iets over hoe het leeft hè.”

Kers op de taart

We zijn een heel jaar bezig met het organiseren van dit toernooi, maar als je dit ziet, dan is dat het zeker waard

Het podium wordt gecompleteerd door tweedeklasser Gramsbergen, dat in de strijd om de derde plaats verrassend wint van hoofdklasser Alcides uit Meppel. Tevreden kijk Zwiers om zich heen naar de feestende spelers en supporters. “Mooi hè”, geniet hij mee. “We zijn een heel jaar bezig met het organiseren van dit toernooi, maar als je dit ziet, dan is dat het zeker waard. De kers op de taart wat mij betreft, zeker weten.”