G-voetballers massaal naar Stadskanaal voor achtste editie Freddie Pranger Memorial

Juichende spelers bij het Freddie Pranger Memorial. - Foto: Henk Bosma

Het is zaterdagmorgen, iets voor elf uur als het You’ll Never Walk Alone over het sportpark van SJS schalt. Uit volle borst zingen ze mee, de dik vierhonderd G-voetballers die klaarstaan voor de achtste editie van het Freddie Pranger Memorial, het internationale voetbaltoernooi dat in Stadskanaal gehouden wordt.

Van heinde en verre komen ze naar de provincie Groningen voor het populaire toernooi. De acht teams uit Duitsland zijn nog wel te verklaren – Stadskanaal ligt immers op een steenworp afstand van de Nederlands-Duitse grens – maar de zes Belgische teams en de teams uit Limburg, Zeeland en Noord-Brabant wekken toch enige verbazing. Is dat niet wat veel reistijd voor een paar potjes voetbal?

Gratis overnachten

Krijn Verweij knikt. Een terechte vraag, vindt de coördinator die sinds het begin bij het toernooi is betrokken. “We wilden er graag een groot, internationaal toernooi van maken voor deelnemers uit heel Nederland en daarbuiten. Maar de kosten en reistijd voor die teams was ze, begrijpelijk hoor, wat te gortig. Daarom hebben we ervoor gekozen om de teams die onder de lijn Eindhoven-Tilburg weg komen hier gratis te laten overnachten.”

Dat die formule werkt, blijkt wel uit het grote aantal aanmeldingen voor het toernooi. Ieder jaar groeit het deelnemersveld gestaag. “We hebben zelfs teams op de reservelijst”, weet Verweij. “Dat heeft vooral met het financiële plaatje te maken. Vinden we voor volgend jaar nog een potje, dan hopen we de barrière van de veertig teams te doorbreken. Dat is ook gelijk ongeveer het maximum hoor, want je zit natuurlijk ook met de capaciteit van het sportpark.”

Henk en Foppe de Haan

Als de laatste klanken van het lied zijn weggestorven neemt Henk de Haan de leiding. Op naar het veld, gebaart de oud-profvoetballer van FC Groningen en BV Veendam, die een paar jaar terug landelijke bekendheid verkreeg door zijn acties om laatstgenoemde club van de ondergang te redden. Hij is een van de leden van het comité van aanbeveling dat het toernooi een warm hart toedraagt.

Een van de andere leden van dat comité, Foppe de Haan, was er vorig jaar ook bij. Eigenlijk was het de bedoeling dat de oud-coach van SC Heerenveen en Jong Oranje dit jaar zou worden opgevolgd door Ron Jans, maar een plotseling aanbod uit de Verenigde Staten stak daar een stokje voor. “Ron is oud-trainer van SJS. Hij zou er eigenlijk bij zijn, maar dat kwam er dus niet van. Geen probleem hoor, volgend jaar of dat jaar erop moet het vast een keer gaan lukken.”

Kippenvelmomentje

Op het veld aangekomen is het tijd voor de volksliederen, gespeeld door muziekkorpsen uit de buurt, die net als veel vrijwilligers en deelnemers al sinds de start van het evenement acte de préséance geven. Plechtig leggen sommige van de voetballers de hand op het hart terwijl ze opnieuw luidkeels meezingen. “Ieder jaar weer een kippenvelmomentje”, fluistert Verweij. En er zullen er die dag nog vele volgen.

Na de collectieve warming-up op het hoofdveld onder leiding van De Haan is het tijd voor het toernooi zelf. In verschillende competities als de Premier League, Bundesliga of Eredivisie binden de 36 teams de strijd met elkaar aan. Dat gebeurt op iconische speellocaties als het Koning Boudewijn Stadion, Camp Nou of Wembley. “Dat vinden G-voetballers prachtig”, weet Verweij. “Maar ze spelen bewust wel gewoon in hun eigen tenue en onder de eigen clubnaam. Het moet geen ‘spielerei’ worden, geen lolletje. Het is een echt toernooi met winnaars en een beker. Dat wordt nog wel eens onderschat, maar er zijn genoeg G-voetballers die om het echie willen spelen. Wij houden daar rekening mee door de teams te verdelen in drie categorieën, zodat iedereen op zijn eigen niveau kan acteren.”

Freddie Pranger

SJS heeft inmiddels al heel wat ervaring met G-voetbal. Ooit, jaren geleden, begon dat allemaal met Freddie Pranger, die in 2002 bij de club aanklopte met de vraag of hij kon voetballen bij de vereniging. “Als jij spelers kunt vinden om mee te voetballen is dat prima”, antwoordde het bestuur. Binnen een week was hij terug met twaalf andere spelers.

Een paar jaar later besloot de vereniging een toernooi op te zetten, speciaal gericht op G-voetballers. Toen Freddie twee jaar later overleed, besloot de club vrijwel direct om zijn naam aan het toernooi te verbinden; de Freddie Pranger Memorial was geboren. “Daar hebben we heel veel positieve reacties op gehad”, vertelt Verweij. “Freddie was altijd op straat te vinden. Hij was echt een allemansvriend. Door zijn naam aan het toernooi te verbinden is het echt iets van heel Stadskanaal geworden, niet alleen een dingetje van onze club. Je merkt dat veel mensen het G-voetbal echt een warm hart toedragen.” Hij kijkt om zich heen. “En terecht. Want hoe mooi is dit?”