sv Welsum, All Stars aan de IJssel

De vlag van sv Welsum wappert fier. - Foto: sv Welsum

Voor zover bekend is het de kleinste voetbalclub van Nederland. sv Welsum beschikt over één team en heeft slechts 21 bij de KNVB ingeschreven leden. “Daarvan zijn er vijftien die nog actief voetballen”, aldus John Hamer.

Hamer vormt in zijn eentje vrijwel het voltallige bestuur van de voetbaltak van de Overijsselse vereniging; hij is de wedstrijdsecretaris, contactpersoon voor de KNVB, afgevaardigde van het voetbal in het hoofdbestuur van de omnivereniging sv Welsum. “En ook nog middenvelder in het eerste elftal”, zegt de 46-jarige inwoner van het dorp met zijn opvallende huisjes langs de IJsseldijk. Hij omschrijft zijn club als een gemoedelijke vereniging. “We zitten in het hart van de inwoners van het dorp. Niet voor niets bestaan we al sinds 1941. We hebben weliswaar maar één elftal dat in de zevende klasse van het reservevoetbal speelt, maar toch komen er iedere thuiswedstrijd nog zo’n twintig mensen kijken.”

Ooit had Welsum vier elftallen. Was er zelfs een damesteam. Maar tegenwoordig wordt de eer van de club hooggehouden door het enige team dat is overgebleven. “Dat is al jaren zo”, zegt Hamer. “Zelf woon ik sinds 2002 in het dorp. Toen ik in het bestuur kwam waren er nog twee teams, maar eigenlijk weet ik niet beter dan dat we maar één elftal hebben. Welsum is ook maar een dorpje met 600 inwoners. Daar kan je niet alles van verwachten.”

Boeren en brandweermannen

Het eerste elftal bestaat uit een gemêleerd gezelschap. Twintigers, dertigers, veertigers, vijftigers; alle leeftijdscategorieën zijn er vertegenwoordigd. “Onze oudste speler is zelfs al in de zestig, maar nog altijd fanatiek. Het team bestaat voor een deel uit boerenzonen. Maar ook mannen die deel uitmaken van het plaatselijke brandweerkorps. Mocht er dus iets gebeuren, dan kan het zo zijn dat ze in een keer weg moeten. Het is wel bijzonder, ja. Niet voor niets worden we wel eens All Stars aan de IJssel genoemd.”

Er is nog net geen jacuzzi in de kleedkamer, maar verder ziet het er heel goed uit

Het is een verwijzing van Hamer naar de populaire serie die eind jaren 90 op tv verscheen. Een serie die in het teken stond van een lager elftal van de fictieve vereniging Swift Boys. Groot verschil is echter dat Welsum dus maar over één elftal beschikt. Desondanks klagen ze aan de oevers van de IJssel niet. “We voetballen voor ons plezier en zeiken niet op elkaar", legt Hamer uit. "Natuurlijk gaat er op het veld weleens iets mis. Een man van vijftig verdedigt immers anders dan een jongen van dertig. Daardoor krijgen we geregeld een doelpunt tegen. Soms meer dan ons lief is. Maar desondanks proberen we het altijg gezellig te houden."

Op het veld mag het dan soms behelpen zijn, qua randgebeuren heeft sv Welsum de zaakjes goed op orde. "We hebben het qua faciliteiten uitstekend voor elkaar”, vindt Hamer. “We hebben weliswaar geen eigen kantine, maar maken gebruik van de faciliteiten van het dorpshuis. Tegenstanders kijken er geregeld van op hoe knus dat is. De openhaard brandt er. Er staan borrelnootjes op tafel. Het is heel gezellig. Daarnaast gebruiken we de douches van de brandweer, ook die zit in het dorpshuis. Er is nog net geen jacuzzi in de kleedkamer, maar verder ziet het er heel goed uit. Er zitten net nieuwe tegels aan de muren. Menig eerstedivisieclub zou daar jaloers op zijn, haha.”

Robotmaaier

De piepkleine club heeft sinds twee jaar zelfs de beschikking over een robotmaaier die de velden onderhoudt. Al zit daar wel een verhaal achter. “Wij horen nog bij Overijssel, terwijl alles om ons heen aan deze kant van de IJssel bij Gelderland hoort. Wij maken onderdeel uit van de gemeente Olst-Wijhe, terwijl wij als enige dorp van de gemeente zijn gelegen aan de andere kant van de rivier. We zijn wat dat betreft een kleine enclave. Dat zorgt ervoor dat de kosten voor de gemeente hoog zijn om elke keer hier naartoe te komen. Daarom hebben we tegenwoordig een robotmaaier die twenty-four seven het veld onderhoudt.”

Niet voor niets ligt het veld van sv Welsum er piekfijn bij. Zelf na het onstuimige weer van de afgelopen weken is er weinig op de mat aan te merken. “Nu scheelt het natuurlijk dat we maar eens in de zoveel weken op het veld spelen en er niet op trainen”, zegt Hamer. “We hebben bovendien drainage onder het veld laten aanleggen. Daardoor gaan onze thuiswedstrijden nagenoeg altijd door. Ik zit een jaar of vijftien in het bestuur, maar geloof dat we in die periode pas één keer een wedstrijd af hebben moeten gelasten.”

Stabiel

Zolang we een elftal op de been kunnen krijgen, bestaan we. Voor onszelf, maar ook voor het dorp

Hamer is er trots op. Zoals de meeste spelers van sv Welsum het shirt van de club met trots dragen. Maar hoe lang kan de kleine vereniging nog stand kan houden? Het is ook voor Hamer een vraagteken. De laatste jaren is het ledenaantal stabiel. En wanneer er iemand wegvalt, dan lijkt dat gat zich altijd wel weer op te vullen. “We hebben geen jeugdteams. Jongeren uit het dorp die willen voetballen gaan vaak naar Terwolde of Oene. Toch zie je dat, zodra ze ouder zijn, ze vaak terugkomen. Dat geeft de betrokkenheid van de Welsumers bij de vereniging wel aan.”

Zo houdt sv Welsum stand. Al bijna tachtig jaar. “Maar we zijn wel reëel. Op deze manier kan het niet tot Sint-Juttemis doorgaan. Maar zolang we een elftal op de been kunnen krijgen, dan bestaan we. Voor onszelf, maar ook voor het dorp.”